Şekerli, unlu ve nişastalı gıda maddeleri ağızdaki çürük yapıcı mikroorganizmalar tarafından hızla parçalanarak asit oluştururlar ve dişlerin çürümesine yol açarlar.
Gıda maddelerinin çürük oluşturma gücü sadece yapısına katılan şeker miktarına değil, kullanım sıklığına, zamanına ve ağız içerisinde kalış süresine bağlı olarak değişir ( örneğin yapışkan şekerler ağızda daha uzun süre kalır)
Ana öğünlerde çürük yapıcı gıda maddelerinin yanı sıra çürük yapmayan gıdalar da alınır, tükürük akışı çok fazladır ve genellikle ana öğünlerden sonra dişler fırçalanır. Bu nedenle ana öğünlerde alınan şekerli gıdaların çürük yapıcı riskleri daha azdır.
Oysa ara öğünlerde yenilen şekerli, unlu gıdalar genellikle tek başına yendiği ve tükürük akışı az olduğu için dişler üzerine daha kolay takılır ve ağızdan daha uzun sürede uzaklaşırlar. Bu nedenle çürük yapıcı riskleri daha yüksektir.